سرمایه های اجتماعی و مشارکتهای مردمی

بدون شک وجود نقصان و اشکال در مباحث اخلاقی در یک جامعه و عدم اعتنا به حس و فرهنگ مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی، آسیب های جدی ای را به پیکره ی جامعه وارد خواهد کرد که این موضوع حکایت از اهمیت مشارکت عمومی در مباحث فرهنگی و سرمایه های اجتماعی دارد.

روز ملی #تشکل_ها_و_مشارکت_های_اجتماعی

به شما دوست گرانقدر و زحمت کشان این عرصه مبارک و خجسته باد.

چرا دوری از باندهای قدرت ؟

چرا #دوری_از_باندهای_قدرت_و_ثروت ؟

معمولا وابستگی به #جریانهای_سیاسی موجب می شود تا حس قدرت طلبی در ضمیر افراد تقویت شود و برای رسیدن به قدرت از هیچ کوششی دریغ نکنند و چون آن را به عنوان هدف تعریف کرده اند، سعی دارند به هر قیمتی، وسیله رسیدن به هدف را توجیه کنند و در صدد ادله سازی شدید و حتی کذب بر  آیند.

در اینگونه موارد اغلب مشاهده می شود که؛ عقاید و اخلاق و اصول، به راحتی زیر پا له شود و این در حالییست که  ظاهر موجه جلوه داده می شود.

حال اگر جایگاه قدرت برای وابستگان جریانهای #سیاسی آغوش باز کند، بدون تردید تمایل به حفظ قدرت هم در کنار آن زائیده می شود که به اعتقاد بنده خطرناکترین قسمت ماجرا همین جاست.  یعنی اینکه؛ برای #حفظ_قدرت، مفاهیم مردود اخلاقی و اجتماعی و انسانی و دینی را در قالب کار سیاسی به چرخه وارد می کنند  و از انجام بدترین کارها و حتی بردن آبروی انسانها دریغ نمی کنند و به طُرُقی آن کار را توجیه می کنند و زیبا جلوه می دهند.

مرحله بعدی که اینگونه افراد قطعا به آن وارد خواهند شد، انتشار قدرت است که در این حال افرادی شبیه خود را تربیت می کنند و باز هم شروع و آغازی دیگر ... جالب اینجاست که افراد با مشخصات فوق، چنان گارد خدمت به خلق الله می گیرند و چنان ابراز میدارند که هدفی جز خدمت ندارند که عموم مردم را به باور وادار می کنند و بی شک میتوان به این گونه افراد لقب #سیاس را داد.

سیاسها #حب_الذات را سرلوحه کار خود دارند که با نفس خدمت در تعارض و تقابل کامل است.

این روزها مراقب #سیاس های کت و شلواری و شرکت کنندگان نمادین در مراسمات عمومی و مردمی و مذهبی و یادواره ها و غیره در اطراف خود باشیم.

پیروی از آنها قطعا محصول خوبی نخواهد داشت و کما اینکه بارها آن را تجربه نیز کرده ایم.

#محمدرضا_سهرابی_قره_تپه 19شهریور98

#دوری_از_باندهای_قدرت_و_ثروت. #توجه_به_مسائل_محلی_و_مصالح_ملی. #توسعه_شرق_مازندران. #بهشهر #نکا #گلوگاه #رستمکلا #خلیل_شهر #هزارجریب #میانکاله

ورودی بد قطعا خروجی بد تحویل می دهد ...

لطفا به این جمله و ادبیات رایج و مشترک بین مهندسین کامپیوتر و صنایع و کارشناسان علم مدیریت توجه بفرمایید و تعمیقا روی آن اندیشه کنید؛  garbage-in-garbage-out GIGO

جمله بالا  به این معنی است که در تحلیل داده ها یا به طور کلی در مدلسازی ها اگر داده ها درست نباشند، نتایج تحلیل ها هم نادرست خواهند بود.

معنی مفهومی آن این است که یعنی اگر داده های ورودی مدل ما آشغال باشند قطعا خروجی مدل هم آشغال خواهد بود و به عبارتی دیگر بهترین تحلیلگر هم نمیتواند از داده های آشغال برای شما مدل مفید و کاربردی بسازد و ارزشی ایجاد کند چرا که تحلیل گر به عنوان یک بازیگر منطقی برای رسیدن به نتیجه مطلوب کافی نیست چون شاید داده های ورودی اشغال باشند.

پس در کل در هر مجموعه ای اگر ورودی ها پاکیزه نباشند، انتظار پاکیزه بودن خروجی از بنیان غلط است.

قطعا معنای عَمَلی این جمله که مخفف آن می شود gigo را در خیلی از فرایندهای زندگی شخصی و کاری خود لمس و درک کرده ایم و با انجام نادرست ها نتیجه نادرست تری را بدست آورده ایم .

ابتدا بایستی از خود شروع کنیم و آشغالها را از چرخه عملکرد خود دور کنیم و از آنها استفاده نکنیم تا خروجی هایمان خوب باشد.

خیلی وقتها هم ممکن است در مسیر انتخابهای دیگران و بدپسندی آنها ما هم درگیر شویم و بعضا متضرر!!! این موضوع در بسیاری از اتفاقات زندگیمان دارای مفهوم است .... برایتان  موفقیت آرزو می کنم...

تلاش و کوشش

روزی فرا خواهد رسید که شور و نشاط جوانی از ما فراری ست و سستی و چروکیدگی میهمان چهره و انداممان خواهد شد و آنگاست که در خلوتی می نشینیم و از خود می پرسیم؛

 تا کنون چه کرده ایم و چه هاااا نکرده ایم؟!!!!

بطالت را تعبیر کرده و معنایش را در دنیا به نمایش گذاشته ایم؟

 یا 

حریم بضاعت را روز به روز گسترده تر کرده ایم؟

 از جسم و فکر و روح خود بهره جسته ایم و کار و تلاش کرده و به خلق خدمت کرده ایم؟!!! و یا وقت گذرانده و پیری را به انتظار نشسته ایم؟

آنگاه که یک عمرِ انسان، شاید در لحظه ای فیلم وار از مقابل دیدگانمان می گذرد، تازه واژه افسوس به درستی تعبیر و معنی می شود...

 عمر کوتاه است و همه ما رفتنی ...

امروز را در یابیم ...

ادب اکسیری است که زینت انسان را می سازد

ادب کلمه ای سه حرفی و اما مفهومی گسترده از دایره ی وسیعی از مجموعه خُلقیات و رفتارهای پسندیده ی انسانی ای است که چسبیدن آن به کلماتی دیگر و یا کسر کردن مفهوم آن، از کلمات، بی شک ماهیت و مفهوم و معانی آنها را دستخوش تغییر می کند.

تیزبینی، اهل سخن ، اهل درک، سازگاری، محدودیت سنجی و چاره یابی از صفات افراد باهوش است.

حالا اگر به کلمه باهوش، ادب هم اضافه شود، بی شک، صفات مطروحه فوق، خواستنی تر و دوست داشتنی تر می شوند.

نکته سنجی ،ناصح و نصیحت گری و خوش صحبتی، اهل مدارا و هدایت گری، دانائی و سربه زیری و تواضع و اهل مفاهمه بودن از صفات انسانهای باهوشِ مودب است که آنها را انسانهای #روشنفکر می نامند.

(باهوش+ادب=روشنفکر)

اما اگر در نقطه مقابل، اگر مفهوم ادب از صفت باهوش کسر گردد، باز هم شاهد تغییراتی در نوع صفات افراد خواهیم بود؛

فضولی، حرافی و ناسزاگوئی، خودبینی و عیب جوئی، اهل طعنه و کنایه و تلاشگر در اثبات برتری خود، اهل مجادله و تضعیف شخصیت دیگران از صفات افراد باهوشِ بی ادب است که(ضمن پوزش و بلانسبت آنها را #احمق می نامند.

(باهوش-ادب=احمق)

همانطور که عرض شد؛

ادب یک نوع اکسیری است که زینت انسان را می سازد و جذابیت را برای وی به ارمغان می آورد.

بزرگی انسان نیز به وسعت دایره ادبش می باشد و نه مؤلفه های دیگر.

#محمدرضا_سهرابی_قره_تپه 

 1 مرداد 98